اعسار چیست و معسر کیست
- ۰ نظر
- ۱۷ مهر ۹۴ ، ۲۱:۴۰
- ۵۵۷ نمایش
جرم در لغت به معنای گناه است.[1] در اصطلاح حقوق کیفری تعاریف مختلفی از جرم شده است و یک تعریفی که بتواند بر سایر تعاریف غلبه یابد و مورد قبول همگان واقع شود وجود ندارد چون هر یک از این تعاریف اغلب از گرایشهای نظری مکتبهای خاصی ملهم شده و دارای مبانی نظری مختلف هستند.[2]
در قانون مجازات اسلامی هر فعل یا ترک فعلی که در قانون برای آن مجازات تعیین شده باشد جرم محسوب میشود.[3]
اگر وقوع فعل یا ترک فعل مجرمانه را از حیث طول مدت تحقق آن در نظر آوریم جرایم را میتوان به دو گروه جرم آنی و جرم مستمر تقسیم کرد.
جرم مستمر یا متمادی جرمی است که فعل یا ترک فعل در یک لحظه و مدت کوتاه تحقق نیافته بلکه لازمه تحقق آن استمرار مادی در زمان است. به سخن دیگر، استمرار جرم ناشی از اراده و عزم مرتکب به گونهای است که در هر لحظه جرم با تمام عناصر تشکیل دهنده آن تکرار میشود و سوءنیت فاعل هر آن تجدید میشود. مثل استفاده غیر مجاز از لباسهای رسمی مأموران نظامی یا نشانها، مدالها یا سایر امتیازات، موضوع ماده 556 قانون مجازات اسلامی؛ و توقیف یا حبس غیر قانونی موضوع ماده (583 ق. م.ا) یا اخفای مال مسروقه، موضوع ماده (ق. م.ا) که به صورت فعل مثبت هستند و نیز ترک انفاق موضوع ماده (664 ق. م.ا) که به صورت ترک فعل میباشد.[4]
اول از هرچیز خدمت تمامی دوستان و دانشجویان عزیز سلام عرض می کنیم و امیدوارم هرکجا هستید,سالم و تندرست باشید. شاید افرادی که درحال تحصیل رشته حقوق هستند,در کتاب اصول فقه یک با این سوال نهی عقیب حظر چیست؟ یا امر بعد حظر چیست؟ روبرو شدند,هم اکنون جوابی به صورت خلاصه برای شما عزیزان آماده کردیم که عبارت است از: اول از هرچیز حظر به معنای منع کردن،امتناع،جلوگیری است. نهی عقیب حظر یا امر بعد حظر به این معنی است که اگر امرى از طرف امرکننده صادر شود که قبل از ان , نهى وجود داشته است, در این صورت امر وجوب و الزامى ندارد . مثلا فرض کنید حکم شده است : چراغها را خاموش کنید؛ و بعد از چندى مجددا دستور مى رسد: چراغها را روشن کنید. جمله دوم که بعد از جمله اول آمده به این معنى نیست که حتما باید چراغها روشن شود , بلکه فقط منع روشن کردن را برداشته است , و شنونده مخیر است که چراغها را روشن بکند یا نکند .این را امر عقیب منع مى گویند , که وجوب و الزام آور نیست.
مثال دوم: نوشیدن آب، مباح است ولی طبیب ابتدا به بیمار میگوید: «لا تشرب الماء» و بعد از مدتی به او میگوید: «اشرب الماء».
استاد مربوطه: سید رضا شمس الدینی
حقوق علم بررسی قواعد اجتماعی است. بررسی روابط بین دولت و شهروند (حقوق عمومی)، روابط بین اشخاص خصوصی با هم (حقوق خصوصی). حقوق بین الملل نیز به مسائل و روابط بین ملت ها، دولت ها، اشخاص و سازمانها در عرصه فراملی و بیندولتی میپردازد. علم حقوق در شاخههای اصلی خود نیز انشعابات داخلی دارد: در حقوق عمومی، “حقوق اساسی” به نحوه اعمال حاکمیت ملی، توزیع قدرت در میان قوا، حقوق بنیادین ملت و نهادهای اصلی قدرت با کارکرد هر یک میپردازد و “حقوق اداری” به روابط میان سازمانهای اداری دولت با مردم اختصاص دارد. در حقوق خصوصی رشته اصلی “حقوق مدنی” است که به روابط میان اشخاص صرف نظر از موقع اجتماعی آنان میپردازد. رشتههای دیگر این شعبه از حقوق عبارتاند از حقوق تجارت، آیین دادرسی و حقوق بینالملل خصوصی که هر یک به شعبات فرعی بسیار تقسیم میشوند. در “حقوق کیفری” که از رشتههای مهم حقوق عمومی است که مستقل از آن گسترش یافته است، پدیده مجرمانه شدت و نوح برخورد و میزان قبح جامعه و تحت تأثیر قرار گرفتن افکار عمومی در این خصوص را مورد مطالعه قرار میگیرد.
برای خواندن مطالب بیشتر به ادامه مطلب سایت مراجعه نمایید.