روند تشکیل قانون اساسی ایران
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی در روزهای 11 و 12 آذر1358 به همه پرسی گذاشته شد و با 15578956 رای مثبت به تصویب اکثریت ملت ایران رسید. به مناسبت سی‌امین سالگرد تصویب آن، نوشتار حاضر به نحوه تصویب و محتوای دو قانون اساسی تاریخ ایران، قانون اساسی مشروطه و قانون اساسی جمهوری اسلامی، می‌پردازد. استمرار حیات انسانی و در امان بودن از مخاطراتی که او را تهدید می‌کند انسان را وادار ساخت تا با دیگر همنوعان خود در یک جمع زیست کند. اجتماعی متشکل از انسان‌های طبیعتا نابرابر با امکانات محدود و نه لزوما کافی برای همگان، محیطی را فراهم آورد که امکان برخورداری یکسان افراد در آن دشوار می‌نمود. نزاع‌ها درون جوامع انسانی درمی‌گیرد و این بار انسان است که در تنازع بقا امنیت و حیات انسان دیگر را به مخاطره می‌کشاند. فضای نه‌چندان امن جوامع انسانی بر ارزش نسبی امنیت می‌افزاید و آنها که بیشتر در معرض خطراند حاضراند برای تامین امنیت خود بهایی گران بپردازند که البته جز آزادی و برابری نخواهد بود. چرا که تامین و تضمین نظم و امنیت میان انسان‌های آزاد و مختار تنها به مدد اعمال قدرت میسر است. چاره‌ای نیست، بهتر است یکی از افراد یا گروهی از آنان، چنان قدرتمندتر از دیگران باشد که از عهده همگان برآید. و حکومت شکل می‌گیرد تا قدرت انباشته و بی‌رقیبی باشد که امنیت را برقرار سازد. کالای گران‌بهایی که افراد انسانی را وادار ساخت تا برای کسب آن از آزادی و برابری خود چشم پوشند و از این چشم‌پوشی خود خوشنود باشند.
برای خواندن مطالب بیشتر به ادامه مطلب سایت مراجعه نمایید.
